XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Ezpainak mugitzen ikusten genituen, bekainak jasotzen, beheratzen eta okertzen, eskuak aidean ibiltzen, belarri atzea haztakatzen.
Jaikitzen ikusten genituen, oinez ibiltzen berriro, eta atzetik ikusten genituen irteeran, ipurdien forma, bizkarraren zabalera, kokoteko ile galduen marrazkiak.
Ordurarte ez zen nobedade handirik izan.
Literaturakoa Madrileko neska argal bat zen, lenteja baten moduko aurpegia zeukan.
Ipurdiek babarrun handi bana ziruditen.
Libidorik ez genion aurkitu.
Historiakoa burusoil bat zen, betaurrekoak etaabar.
Matematikaseko neskak ekarri zuen interes pittin bat kulturaren desfile hartara.
Galtza bakeroak zeuzkan. Estuak.
Jertse gorria.
Ez zen estua baina titi handi haiek infinitora joan nahi zuten eta jertsearen kontra jotzen zuten.
Aurpegi borobila zeukan, matrail irtenak, katu begiak, azal beltza.
Peruko altiplanoei buruzko erreportaietan agertzen diren emakume bat izan zitekeen, aurpegiz.
Gorputzez, ordurartekoetan infinitoa zer zen esplika ziezagukeen bakarra zirudien.
Mutilei asko gustatu zitzaigun. Neskei ez.
Eta klasea ematen hasi zitzaigun hurrengo egunetik.
Beti jertsei handiak ekartzen zituen, baina inoiz ez zuen titi haien gorpuzkera eta edertasuna disimulatzerik lortzen.
Ipurdi beteak zeuzkan, eta pottorrak zoratzekoa zirudien, fraketan markaturiko arrastoen arabera.
Granoak zeuzkan aurpegian, baina nik asko maite nuen. Marta deitzen zen.
Klase amaieretan beti gelditzen ginen mutil batzuek gauzak galdetzen, ni ere askotan.
Neskarik ez zen gelditzen.
Haseran ez, baina gero eta gehiago hurbiltzen ginen beregana.
Beti bi edo hirurek ixtarrak jartzen zituzten bere ixtarren kontra, eta Martak argitasunak ematen jarraitzen zuen itaundutakoaz.
Ni behin atzetik jarri nintzaion, albotan mutil asko zeuzkan aitzakiaz, eta asko pegatu nintzen bere bizkarrera, bere ipurdira.
Zakila gogortu zitzaidan baina hantxe jarraitu nuen.
Une hartan dardara ttiki bat somatu nuen Martaren aurpegian, baina berak esplikazioetan jarraitu zuen.
Behin, klaseak amaitu eta ordu erdi batera edo gelara itzuli nintzen, zerbait ahazturik, eta Marta han zegoen artean.
Bere atzean Mariano zegoen.
Jertsearen azpian zeuzkan eskuak, eta titiak ikutzen ari zitzaion. Hura gozada.
Martak ipurdia mugitzen zuen eta ipurdiaz idiarena jotzen ari zitzaion Marianori.
Halere mahaiak gerriz behekoa estaltzen zion Martari.
Bapatean buru bat sortu zen mahai azpitik. Bitortxo zen.
Arnasa hartu eta behera sartu zen berriro.
Alua mihazten edo ari zitzaion, pentsatu nuen.
Martak begiak itxirik zeuzkan, eta oso ozen egiten zuen oihu.
Mariano korritu egin zen.
Marta oihu erdiragarri bat bota zuen, eta Bitortxo mahai azpitik atera zen arnasa buelta ezinik. Lasterka aldegin nuen.
Biharamunean Bitortxorekin hitzegin nuen.
Bitortxo oso altua zen, begi orlegiak, guapoa.
Nahi adina neska zeukan, eta Marta ere bai.
Nik Marta nahi nuen.
Nola lor nezakeen galdetu nion Bitortxori.
@- Bera egoten duk egunero amorratzen motel.
Bakarrik harrapatzen baduk, galdetu iezaiok edozer gauza, eta esplikatzen ari dela eskua sartu, bizkarrera, jertse barrutik.
Eta segi, heorrek ikusiko duk zer gertatzen den.
Hala egin nuen, eta arratsalde batean, Marta eta biok bakarrik, bere mahai aurrean zutik geundela, eskua sartzen hasi nintzaion bizkarrera.
Esplikazioan jarraitu zuen.
Nik gora jarraitu nuen. Berak ekuazioekin.
Sostena eskatu nion eta eskubiko titi ederra hartu nuen eskuetan.
Arnasa sakondu egin zitzaion.
Esplikazioak utzi eta begietara begiratu zidan.
Nik bere begien barrura begiratu nion.